مقایسه روش های جستجوی آنتی بادی درسرم و آنتی ژن در مدفوع در تشخیص هلیکوباکترپیلوری

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند افزایش عفونت هلیکوباکترپیلوری با افزایش سن و عوارض شناخته شده ابتلا به هلیکوباکترپیلوری و اهمیت تشخیصی روشهای غیرتهاجمی و وجود گزارشهایی مبنی بر ارزش بیشتر جستجوی آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع و بمنظور مقایسه روشهای جستجوی آنتی بادی ضد هلیکوباکتر پیلوری در سرم و روش جستجوی آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع نسبت به روش استاندارد طلایی آنها این تحقیق دربخش ایمنی شناسی دانشکده پیراپزشکی در سال 1389 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی انجام گرفت . کلیه بیمارانی که بدلایل متعدد اندیکاسیون آندوسکوپی برای تشخیص قطعی هلیکوباکترپیلوری داشتند و به بیمارستان طالقانی مراجعه نموده اند مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص هلیکو باکتر پیلوری با بررسی پاتولژی وکشت میکروبی بیوپسی به عنوان آزمون استاندارد طلایی بود.از کلیه بیماران پنج میلی لیتر خون دریافت شد و با روش الیزا جستجوی آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری در سرم صورت گرفت و نیز همزمان 10 گرم مدفوع دریافت و بروش الیزا جستجوی آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع انجام شد . حساسیت واختصاصیت و ارزش پیش بینی مثبت وارزش پیش بینی منفی و کارایی هر یک از دو روش پیشنهادی نسبت به روش استاندارد طلایی تعیین و با آزمون نسبتها مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی تعداد 192 نفر انجام گرفت در روش استاندارد 96 مورد هلیکوباکترپیلوری مثبت و 96 نفر هلیکوباکترپیلوری منفی و در روش جستجوی آنتی بادی میزان حساسیت 7/91 ویژگی 4/85 ارزش پیش بینی مثبت آنها 3/88 و ارزش پیش بینی منفی 1/91 درصد و در روش جستجوی آنتی ژن در مدفوع بترتیب 9/96 و 9/97 و 9/97 و 9/96 درصد بود و موارد تشخیص ناصحیح در روش جستجوی آنتی بادی 5/11 درصد و در روش جستجوی آنتی ژن 6/2 درصد بود (001/0>p). نتیجه گیری: به نظر می آید روش جستجوی آنتی ژن در مدفوع بـــرای تشخیـــص هلیکوباکترپیلوری مناسب تر از روش جستجوی آنتی بادی در سرم بوده و بکارگیری ایـن روش توصیه می گردد.